تأثیر تراکم و تاریخ کاشت بر شاخص های فیزیولو‍‍ژیک گل گلایول (.gladiolus grandiflorus l) رقم کلوئه

با توجه به این که استان خوزستان یکی از قطب های اصلی تولید گل بریدنی گلایول می باشد، انجام پژوهش های کاربردی برای افزایش و بهبود میزان و کیفیت گل های تولیدی از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین به منظور بررسی اثرات تراکم بوته و تاریخ کاشت بر شاخص های فیزیولوژیک گل گلایول رقم کلوئه، آزمایشی در مزرعه ی تحقیقاتی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت طرح فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با دو تیمار تراکم بوته و تاریخ کاشت در چهار تکرار انجام گرفت. تیمارهای تراکم شامل 80 ، 100، 120 بوته در متر مربع و تیمارهای تاریخ کاشت، کاشت اول (22 مهرماه) و کاشت دوم (22 آبان ماه) در نظر گرفته شدند. در این آزمایش برای ارزیابی شاخص های فیزیولوژیک رشد؛ یعنی شاخص سطح برگ (lai)، دوام سطح برگ (lad)، سرعت رشد محصول (cgr)، سرعت رشد نسبی (rgr) و سرعت جذب خالص (nar) از اندام های هوایی گیاه در مراحل مختلف رشد نمونه برداری شده و علاوه بر سطح برگ، وزن تر و خشک بوته ها نیز تعیین گردید.کلیه ی شاخص های فیزیولوژیک رشد در سطوح مختلف تراکم بوته و تاریخ کاشت اختلاف آماری معنی داری با یک دیگر نشان دادند. نتایج آزمایش نشان داد که تاریخ کاشت اول (22 مهرماه) و بالاترین سطح تراکم (120 بوته در متر مربع)، سطح برگ، شاخص سطح برگ، دوام سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و میزان جذب خالص افزایش معنی داری یافت که به دلیل وجود تعداد بوته بیش تر در واحد سطح بوده است. اما به دلیل وجود رقابت در آب و مواد غذایی در بین بوته ها، کیفیت و عملکرد گل گلایول با افزایش تراکم، کاهش یافت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در گل بریدنی گلایول، افزایش تراکم بوته باعث تأخیر در رشد زایشی شده و عمر گلجایی آن کاهش می یابد.